Şeyma Sonkur

SESS?Z YÜREKLER?N KOCA YÜREKL? SESLER? ?lk ba?ta sat?rlar?ma, sessizlerin sesi olabilmemiz, umut ve temennileriyle ba?lamak isterim. Sessiz kalplerin hayat yolculuklar?nda, seçemedikleri en önemli unsur anne ve babalar?d?r. Sessiz kalplerin hayat mücadelesinde yolculuk yapmak için bekledikleri terminallerde onlara göre tek kendileri vard?r, ya da kendi gibi tek tabanca dertta?lar?… Gelelim esas konuya; Dü?ünsenize, bir otobüs terminalindesiniz. Gidece?iniz nokta için saatlerce bekledi?iniz otobüs gelmiyor. Etrafa sorarak, yanl?? terminalde oldu?unuzu ö?reniyorsunuz. Saatlerce bekledi?iniz zaman, bir ç?rp?da heba oluyor. Geçmi?teki zaman? geri getiremedi?iniz için o an?n kasvetiyle ba?ba?a kal?yorsunuz. ??te; ?imdi verece?im örnek de yukar?da verdi?im misale e?de?er konumda… Peki, nas?l derseniz sat?rlardaki manalardaki manay? sizlere b?rakarak yazmaya devam etmek istiyorum. Sessiz kalpler hayatlar?ndaki umutlar?n?n en derin oldu?u mücadele yolculuklar?nda, kendilerine seçme f?rsat? verilmeyen terminallerde, umut p?narlar? amans?z ve pervas?z ?ekilde b?rak?l?p, hayat mücadelelerinde ilerlemesi gereken yollar? kendileri belirlemesi mecburiyetinde b?rak?l?yorlar. Sessiz kalpler, öz benlik aray???na girip hayat in?aatlar?n? ya do?ru otobüse binip, hiçbir sars?nt?da y?k?lmayan, huzur sarma??klar?n?n ard? s?ra geldi?i güzel günlere ula?acaklar, ya da yanl?? otobüse binip, hasat?n en verimli zamanlar?nda bu?day? dökülen bo? ba?ak gibi oradan oraya savrulup güzel günlerin ne demek oldu?unun idrakine varamadan, hep bir aray??ta olacaklar. YURTAYDER ( Yeti?tirme Yurtlar?, Gençlik, E?itim, Kültür ve Dayan??ma Derne?i ) kurucu ve üyeleri hiçbir ç?kar ve menfaat gözetmeden, sessiz kalplerin hayat mücadelelerindeki ses olabilmek için maddi – manevi desteklerle pusula olmay? çal???yor. Bu makaleyi okuyan akranlar?ma ve büyüklerime bir soru yöneltmek istiyorum. Parayla sat?n al?namayacak haz ve mutlulu?u bana tarif etmenizi istesem, edebilir misiniz? Ben sizi yormadan tarif edeyim o zaman; Hiçbir ?eyle de?eri ölçülemeyen mutluluk, tabii ki kar??l?ks?z yap?lan iyiliklerdir. Yap?lan iyiliklere kar??l?k olarak al?nan gerçek ve içten tebessümler, açl??? toklu?a, ac?y? ve kederi huzur sarma??klar?na çevirecek cinsten oldu?u için böyle bir hazz?n ba??ml?l?k yapma ihtimalini içtenlikle dü?ünmenizi isteyerek ve Ayriyeten yapt???n?z bu iyiliklerin günden güne herkese yay?larak bu toplulu?un ço?ald???n?, toplumda yer etti?ini, sizden son kez bir ?ey isteyip hayallerinizde canland?rman?z? istiyorum.  ??te Ben de bu yüzden, hep kendi kendime söylenir dururdum. Acaba böyle insanlar var m?? Kendim birçok ?eyden habersiz birseyler yapmaya çal???rken niye yok diye üzülür, s?zlan?rd?m. Ama anlad?m ki her ?eyin vakti zaman? var. Sizler benim gibi vaktini, zaman?n? beklemeyin… Gelin hep birlikte merhem olal?m, hep birlikte saral?m yaralar?, hep birlikte güçlendirelim sevgiyi, sayg?y?, hürmeti… Anlayaca??n?z vesselam; Bir ki?iden ne olur diye dü?ünmeyip, 1-2 ki?iyle olur mant???yla, hep birlikte minik kalpli sessizlerin, sesi olal?m… Yazd?klar?m? sab?rla okuyan ya da okumayan herkese son sat?rlar?mda nacizane bir dilek b?rakmak istiyorum. Sizlerin pay?na da (Amin) demek dü?sün… Can? gönülden güzel günleri görmek için att???n?z tohumdan filize dönen umutlar?n?z?n birgün a?aç olup, meyve vermesi umut ve temennilerimle… ?eyma SONKUR – ?stanbul Sayg? ve sevgilerimle Ho? çakal?n